Dlaczego warto uczyć się historii sztuki, dlaczego sztuka jest tak ważna?
Ponieważ sztuka to nie iluzja.
Na pewno nie tylko dla zdanych egzaminów, olimpijskich laurów, dla wyników i efektów wymiernych liczbami. Ale także nie tylko dla erudycyjnej satysfakcji.
Historia sztuki to część naszej kultury, to świadectwo naszego talentu i wrażliwości. To potrzeba kultywowania i propagowania piękna, estetyki i wyrafinowanych gustów. Sztuka potrafi wyrazić głębię naszej egzystencji i dylematów. Nie rozwiązuje problemów, wręcz odwrotnie, uświadamia nam, że inni takie dylematy noszą w sobie. W ten sposób nie czujemy się tak wyalienowani i osamotnieni. Sztuka więc jest zarazem atrybutem człowieczeństwa i przejawem kultury, jest naszą mocą, która kumuluje potrzeby materialne i transcendentalne.
Sztuka jest zjawiskiem wyjątkowym. Szybko podąża za człowiekiem, zmienia oblicza, przekształca się, na nowo interpretuje wszelkie zjawiska. Mimo tego, że jest tak zmienna, a obecnie też kapryśnie dynamiczna, to ona tylko nas zatrzymuje, nakazuje nam przystanąć, wzbudza refleksje, pozwala na przemyślenia, nawet wprowadza nas w stan kontemplacji i medytacji. Działa podobnie jak religia wobec wierzącego.
Sztuka i twórcze umiejętności pozwalają przetwarzać rzeczywistość czy nawet pospolitość na wewnętrzne widzenie rzeczy, pozwala przeistaczać zwykłość na niezwykłość i odwrotnie.
To, co widzialne staje się magiczne i zaczarowane, czasem abstrakcyjne i to, co ukryte, głęboko zapadłe w pamięć, może być przywołane i ożywione wspomnieniem. Sztuka bowiem nie jest tylko fikcją wzbogaconą barwą, jest przejawem naszego bogactwa wewnętrznego, dlatego jest taka ważna i dlatego, mimo licznych kryzysów, trwa nadal. Wielkość sztuki i jej nieśmiertelność polega na odzwierciedlaniu wieczności ludzkich zmagań- dopóki istnieć będą, trwać będzie sztuka.
Sztuka opowiada nam o nas - dlatego warto zgłębiać historię sztuki, bo jest to historia nasza.
historia sztuki kurs